Aνέκαθεν η επιστήμη της ιατρικής και η λαϊκή θεραπευτική συνεργάζονταν πάνω στις φαρμακευτικές ιδιότητες που έχουν τα φυτά. Τα βότανα αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του φυτικού βασιλείου, και είναι το σημείο επαφής μας με τη μητέρα Γη, ένας κόμβος επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο βασίλεια όπου συναντιέται ο Άνθρωπος με τη Φύση.
Η παράδοση της θεραπευτικής τέχνης των βοτάνων και γενικότερα των φυτών χάνεται στο αρχέγονο παρελθόν. Σε ένα παρελθόν αχρονολόγητο, όσο αχρονολόγητη είναι και η σοφία που ενυπάρχει στο ανθρώπινο στοιχείο αλλά και γενικότερα στον φυσικό κόσμο. Το ομορφότερο ταξίδι που μπορεί να κάνει κανείς στον κόσμο των βοτάνων και των αρωματικών φυτών, είναι με όχημα τους μύθους.
Κάποτε λοιπόν, στα χρόνια της μαγείας, οι δαίμονες ζούσαν παντού. Ήταν η αιτία πίσω από το οτιδήποτε. Ήταν υπεύθυνοι για την καρποφορία, την υγεία, τις αρρώστιες. Αργότερα εμφανίστηκαν οι θεοί και οι μαγικές τελετές πέρασαν στη λατρεία και έγιναν ιερές τελετές. Η μαγεία της βλάστησης πέρασε στη λατρεία της Δήμητρας και του Διονύσου. Η θεραπεία των ασθενειών πέρασε στη λατρεία του Απόλλωνα.
Γιος του Απόλλωνα, ήταν ο Ασκληπιός.
Θεός ή ήρωας ή θνητός που θεοποιήθηκε, ο Ασκληπιός είναι μια περίπτωση ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα. Γενέτειρά του η Θεσσαλία, στην οποία, σύμφωνα με το Στράβωνα ιδρύθηκε και το πρώτο Ασκληπιείο.
Πολλά βότανα και αρωματικά φυτά έχουν δώσει λαβή για αρκετούς μύθους. Υάκινθος, ανεμώνη, ιβίσκος, νάρκισσος, δάφνη, λεβάντα και δεκάδες άλλα έχουν πλάσει τους καλύτερους ελληνικούς μύθους, σχετικούς με τη ζωή θεών και ανθρώπων. Άλλωστε οι θεοί είχαν τη δύναμη της μεταμόρφωσης. Έπαιρναν διάφορες μορφές και μπλέκονταν στις ιστορίες των θνητών. Κι οι περιπέτειές τους μεταμορφώνονταν σε μύθους. Κι οι μύθοι ταξίδευαν μέσα από αφηγήσεις, και οι αφηγήσεις γίνονταν βιβλία και τα βιβλία μεταμόρφωναν τους μύθους σε αλήθειες. Γιατί πολύ απλά οι ελληνικοί μύθοι φέρουν μέσα τους το σπέρμα της γνώσης εκείνης, που η φιλοσοφία πρώτα θα παραλάβει για να το αναλύσει και μετά η επιστήμη για να το αναδείξει σε αντικείμενό της.
Με την πρώτη εμφάνιση ζωής στη γη βρίσκουμε και τις πρώτες μαρτυρίες ασθενειών. Οι ασθένειες πάντα συνόδευαν τη ζωή. Οι πρόγονοί μας αναζήτησαν τα πρώτα φάρμακα στο περιβάλλον και τα φυτά. Η γη της Μικράς Ασίας και του Πόντου, ήταν παράδεισος για εκατοντάδες είδη φυτών και βοτάνων, που μας πρόσφερε ένα πλούτο πληροφοριών και γνώσεων που κινούνται μεταξύ επιστήμης και δοξασίας. Η λαϊκή ιατρική για αυτούς τους ανθρώπους, βασιζόταν σε ένα σύνολο ηθικών και πρακτικών κανόνων που ρύθμιζαν την καθημερινή τους ζωή. Οι συμβουλές τους, ακόμη και σήμερα, μας ανοίγουν ένα παράθυρο σε ένα διαφορετικό κόσμο αξιών και πλούτου…
Νηρηίδες
Οι Νηρηίδες κατά την ελληνική μυθολογία ήταν νύμφες, κόρες του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωρίδας. Ως εγγονές του Ωκεανού, έδιναν ανθρώπινη μορφή σε καταστάσεις και χαρακτηριστικά της θάλασσας.
Είχαν τη δύναμη να αγριεύουν τη θάλασσα αλλά και να την γαληνεύουν όποτε ήθελαν. Οι Νηρηίδες δεν επέτρεπαν στις θνητές να τις συναγωνίζονται στην ομορφιά και τη γοητεία.
Οι παραδόσεις τις θέλουν να περνούν το χρόνο τους χορεύοντας και κολυμπώντας παρέα με δελφίνια. Άλλοτε πάλι, τις παρουσιάζουν ανακαθισμένες σε θρόνους ή βράχους να τραγουδούν, να υφαίνουν ή να περιποιούνται τα μακριά μαλλιά τους…
