Η λέξη μουσική, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές και φιλοσόφους παράγεται από το « Μούσα». Το Μούσα προέρχεται από το μαούσα. Το μα είναι ρίζα του ρήματος μάω-μω = επινοώ ή Ψάχνω. Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν στη λέξη μουσική διαφορετικό νόημα, αφού εννοούσαν την αδιάλειπτη ενότητα ήχου και λόγου. Σήμερα μουσική σημαίνει την τέχνη των ήχων. Η αρχαία ελληνική μουσική κατέχει σημαντική θέση ανάμεσα στους μουσικούς πολιτισμούς της αρχαιότητας. Χρονικά καλύπτει μια περίοδο που αρχίζει τους τελευταίους αιώνες της 2ns χιλιετίας π.Χ και τελειώνει στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ, δηλαδή στις αρχές των Ελληνιστικών Χρόνων και αναπτύσσεται περισσότερο στην κυρίως Ελλάδα και στις ελληνικές πόλεις της Mικράς Ασίας και Κάτω Ιταλίας. Η μουσική στην Αρχαία Ελλάδα ήταν σύνθεση τριών στοιχείων. Λόγου, μελωδίας και κίνησης. Πολλά από τα μουσικά όργανα της αρχαιότητας έλκουν την καταγωγή τους από τους γειτονικούς πολιτισμούς, όπως τις περιοχές της Mικράς Aσίαs, Μέσης Ανατολής και Μεσογείου.
Τα βασικά μουσικά όργανα.
Τα μουσικά όργανα στην αρχαία Ελλάδα, χωρίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες. Τα χορδόφωνα, τα αερόφωνα και τα κρουστά. Τα χορδόφωνα χωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες. Στις λύρες-κιθάρες, τα τρίγωνα-άρπες και τις πανδουρίδες σε μορφή ταμπουρά. Οι λύρες-κιθάρες αποτελούσαν μαζί με τους αυλούς, τα πιο αγαπητά όργανα στην αρχαία Ελλάδα. Τα αερόφωνα χωρίζονταν σε δυο βασικές κατηγορίες. Αυλοί και σύριγγες. Ο αυλός ή κάλαμος ήταν από τα πλέον αγαπητά όργανα με καταγωγή μάλλον από τη Μικρά Ασία που ήρθε στην Ελλάδα μέσω της Θράκης. Ήταν ένας σωλήνας από καλάμι, ξύλο ή κόκαλο ή μέταλλο με τρύπες τις οποίες ανοιγόκλειναν με τα δάχτυλα και επιστόμιο με καλαμένια γλωσσίδια. Με τον όρο σύριγξ, οι αρχαίοι εννοούσαν την πολυκάλαμο σύριγγα ή σύριγγα του Πανόs. Ήταν όργανο των βοσκών και για αυτό αποδιδόταν και στον Πάνα.
Η Ύδραυλις ήταν το πρώτο πληκτροφόρο όργανο στον κόσμο και πρόγονος του εκκλησιαστικού οργάνου, που κατασκευάσθηκε από Τον Έλληνα εφευρέτη Κτησίβιο στην Αλεξάνδρεια τον 3ο π.Χ αιώνα. Τέλος η σάλπιγγα ήταν γνωστή από τη Μεσοποταμία και τους Ετρούσκους. Τα κρουστά μοιάζουν στη χρήση με τις σύγχρονες καστανιέτες, ενώ το τύμπανο μοιάζει με το μεγάλο ντέφι (νταϊρέ ) που το αποτελούσαν μια ξύλινη στεφάνι με τεντωμένο δέρμα από τη μια ή και τις δυο πλευρές και παιζόταν αποκλειστικά από γυναίκες. Πολλά από τα μουσικά όργανα της αρχαιότητας έλκουν την καταγωγή τους από το μουσικό πολιτισμό της Μικράς Aσίας και είναι ένα από τα δώρα της πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς που έφεραν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα.