Ψυχή του πολιτισμού είναι ο πολιτισμός της ψυχής μας. Παραμύθια, παιχνίδια, γλυκές ιστορίες, παιδικές γεύσεις.
Στιγμές της πιο αθώας καθημερινότητας των παιδικών μας χρόνων. Κειμήλια ακριβά που αναζητούν να ξαναπλάσουν τις χαμένες γειτονιές και να τις γεμίσουν με παιδικές καρδιές.
Μοσχοβολούσαν γιουβέτσι τα κυριακάτικα πρωινά οι γειτονιές. Πριν από τη Θεία λειτουργία, η νοικοκυρά πήγαινε το ταψί στο φούρνο με αρνί γιουβέτσι ή μοσχάρι, που κόστιζε λιγότερο. Επιτέλους. Ταψί με κρέας στο φούρνο έπειτα από δεκαετίες στέρησης. Μόνο για τις Κυριακές όμως. Τις υπόλοιπες ημέρες η Ελλάδα έτρωγε όσπρια και χόρτα. Πολλά χόρτα. Είτε ως βασικό γεύμα είτε ως συμπλήρωμα για τις εύπορες οικογένειες. Τις Κυριακές είχε και γλυκό. Τα ζαχαροπλαστεία ήταν γεμάτα από «νέες» γεύσεις. Καρυδόπιτα, τουλουμπάκια, κοκ, πάστα νουγκατίνα, σοκολατίνα και σεράνο, μιλφέιγ, προφιτερόλ, κρουασάν, πτι φουρ, εργολάβοι και άλλα. Στους δρόμους πλανόδιοι πωλητές πουλούσαν καραμέλες, μαλλί της γριάς, παστέλια.
