Η Μικρά Ασία ήταν πάντα το σταυροδρόμι των λαών, η κοιτίδα των πολιτισμών αλλά και ένας στρατηγικής σημασίας χώρος που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη σύγχρονη πολιτική ιστορία. Χιλιάδες χρόνια πριν, από τότε που αμέτρητες φυλές έφταναν σ΄ αυτό το χώρο με σκοπό να κυριαρχήσουν, η Μ. Ασία ήταν, και εξακολουθεί να είναι, μια ανήσυχη εθνολογικά περιοχή. Σύμφωνα με τις απόψεις των ιστορικών ερευνητών οι πρώτοι κάτοικοι ολόκληρου του μικρασιατικού χώρου ήταν Άριοι, που ξεκινώντας από την Ινδία εξαπλώθηκαν έως τα παράλια της Ιωνίας. Γύρω στο 3000 π. Χ., οι Άριοι θα δεχτούν τις ευεργετικές επιδράσεις ενός άλλου σημαντικού πολιτισμού, του Αιγυπτιακού, και μαζί με τους Λέλεγες (μετανάστες από την Ευρώπη) και τους Πελασγούς θα δημιουργήσουν μια ενιαία εθνότητα.

Το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα των Ελλήνων προς την Μ. Ασία σημειώνεται κυρίως στον 8ο αιώνα π. Χ. Με τον τρόπο αυτόν πραγματοποιείται μια θαυμαστή πρόσμειξη φυλών, θρησκειών και πολιτισμών των Ελλήνων του ελλαδικού χώρου με τους πληθυσμούς που ήδη βρίσκονται στη Μ. Ασία από τα πανάρχαια χρόνια. Στις αρχές του 14ου αιώνα εγκαθίσταται για πρώτη φορά στη Μ. Ασία το τουρκικό φύλο των Οθωμανών. Στην ιστορία είχαν εμφανιστεί για πρώτη φορά ως πολεμική ομάδα στις αρχές του 5ου αιώνα μ. Χ., στις στέπες της Σιβηρίας.

Οι λαοί της Μ. Ασίας είχαν διατηρήσει την ιδιαιτερότητά τους τόσο κατά τη διάρκεια της περσικής κυριαρχίας όσο και στα ελληνιστικά, τα ελληνορωμαικά, τα βυζαντινά και τα οθωμανικά χρόνια. Διατηρούσαν μια τοπική αυτονομία, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις τους ενώ χαρακτηριστική ήταν η ξεχωριστή τους ψυχοσύνθεση. Η Μ. Ασία από τα πανάρχαια χρόνια υπήρξε χώρα όπου άκμασε και μεγαλούργησε η ελληνική φυλή. Ήταν η φυσική προέκταση του ελλαδικού χώρου. Συνδέθηκε στενά με την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα και αποτέλεσαν έναν ενιαίο πολιτιστικό χώρο. Εκεί επί 3.000 χρόνια μεγαλουργούσε το ελληνικό πνεύμα.