Η ιστορία της Σμύρνης χάνεται μέσα στη μυθική αρχαιότητα. Υποστηρίζεται ότι ιδρύθηκε το 1100 π. Χ., από τους Εφεσίους και πήρε το όνομά της από την αμαζόνα Σμύρνη που είχε κατακτήσει την Έφεσο. Η πόλη έφτασε στο απόγειο της αίγλης της στα χρόνια της βασιλείας του Κροίσου. Ο βασιλιάς των Περσών, ο Κύρος, την κατέστρεψε ολοσχερώς. Ο Μέγας Αλέξανδρος σχεδίαζε να χτίσει μια νέα Σμύρνη, σχέδιο που υλοποιήθηκε αργότερα από τους διαδόχους του. Ο Αντίγονος έβαλε τα θεμέλια και ο Λυσίμαχος έκτισε τα πρώτα σπίτια. Πάνω στα ερείπια της νέας Σμύρνης, που στο μεταξύ κατέρρευσε και πάλι, χτίστηκε η σημερινή πόλη της Σμύρνης. Κατά τη ρωμαϊκή κυριαρχία η πόλη διατηρούσε την αυτονομία της. Ο Τιβέριος και ο Μάρκος Αυρήλιος έχτισαν θαυμάσια κτίρια και η Σμύρνη υμνήθηκε μαζί με τη Ρώμη ως η ωραιότερη πόλη του κόσμου…

Η Σμύρνη ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο ευημερούσες πόλεις της Μ. Ασίας. Προικισμένη με ένα αρκετά μεγάλο φυσικό λιμάνι και βρισκόμενη στη μέση του Αιγαίου αρχιπελάγους, ήταν η ιδανική πόλη – λιμάνι με σημαντική εμπορική δραστηριότητα από την αρχαιότητα. Υπήρξε το πιο σημαντικό λιμάνι στην ανατολική Μεσόγειο, ανώτερο όλων των άλλων λιμανιών περιλαμβανομένων της Κωνσταντινούπολης, της Θεσσαλονίκης και της Αλεξάνδρειας. Ο LudwingRoss, Γερμανός καθηγητής της αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έφορος αρχαιοτήτων στην Ελλάδα επί Όθωνος, σε μελέτη του για τη Σμύρνη που δημοσιεύτηκε το 1845 αναφέρει: Παρ΄ όλη την ποικιλία των εθνών και των θρησκευμάτων παραμένει ωστόσο η Σμύρνη στα βασικά συστατικά της μια ελληνική πολιτεία. Έπειτα από τόσες αλλαγές στο πέρασμα χιλιετηρίδων κάτω από την κυριαρχία Περσών, Ρωμαίων, Βυζαντινών, Σαρακηνών, Φράγκων και Τούρκων, αυτή η πόλη που λέγεται Σμύρνη, δεν έπαψε ποτέ να είναι Ιωνία.