Η Σμύρνη με το λιμάνι της και την προκυμαία, που ήταν το καμάρι της, ήταν η «αποθήκη» του εμπορίου της δυτικής Μικράς Ασίας.
Πλοία εμπορικά, φορτωμένα με πολύτιμα εμπορεύματα, περίμεναν στο λιμάνι τους αγοραστές, ενώ άλλα πλοία ήταν έτοιμα να ταξιδέψουν στην Ευρώπη μεταφέροντας τα αγαθά της Ανατολής.
Στο λιμάνι αυτό αξιοποιούνταν όλες οι αρετές των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Σπουδαίοι έμποροι, ικανότατοι μεταπράτες και εύποροι αγοραστές.
ΙΩΝΙΚΟΝ
Γιατί τα σπάσαμε τ΄ αγάλματά των γιατί τους διώξαμε απ΄ τους ναούς των διόλου δεν πέθαναν γι΄αυτό οι θεοί.
Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη, σένα οι ψυχές των ενθυμούνται ακόμη…
Κ.Π Καβάφης
«Εμείς που ξεκινήσαμε για το προσκύνημα τούτο Κοιτάξαμε τα σπασμένα αγάλματα Ξεχαστήκαμε και είπαμε πως δε χάνεται η ζωή τόσο εύκολα»
Γιώργος Σεφέρης
Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου; Ο ουρανός δικός μου, η θάλασσα στα μέτρα μου.
Πώς να με κάνουν να τον δω τον ήλιο με άλλα μάτια; Στα ηλιοσκαλοπάτια. Με έμαθε η μάνα μου να ζω…
Στου βούρκου μέσα τα νερά ποια γλώσσα μου μιλάνε αυτοί που μου ζητάνε να χαμηλώσω τα φτερά;
Στίχοι: Κώστας Κινδύνης. Μουσική : Σταύρος Ξαρχάκος. Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης.
Φωτογραφία: Frédéric Boissonnas
«Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος. Να ‘ν’ ήμερος να ΄ ναι άκακος.
Λίγο φαί, λίγο κρασί, Χριστούγεννα και Ανάσταση»
Οδ. Ελύτης
Φωτογραφία: Frédéric Boissonnas
