Κάθε τόπος έχει τις δικές του γαστρονομικές συνήθειες που καθορίζονται από τη γεωφυσική του ταυτότητα, τα τοπικά προϊόντα, τις ασχολίες των κατοίκων αλλά και τη λαογραφική ταυτότητα της περιοχής. Κάθε τοπική κουζίνα έχει την ιδιαιτερότητα και τη γοητεία της…

Μακεδονία.

Σε όλη τη Μακεδονία χτυπά η καρδιά μιας ενιαίας, αυθεντικής και εκλεκτής κουζίνας και οι διατροφικές συνήθειες είναι περίπου κοινές. Κάθε περιοχή όμως έχει να συμπληρώσει και να προσφέρει κάτι ξεχωριστό. Η Μακεδονία υπήρξε ο τόπος μιας αρμονικής συνένωσης της βυζαντινής κουζίνας με την ανατολίτικη ευρηματικότητα και τη ντόπια γαστρονομική παράδοση. Το καλοκαίρι η μακεδονική γη προσφέρει μια από τις μεγαλύτερες ποικιλίες φρούτων και λαχανικών. Η ανοιξιάτικη διατροφή συμπληρώνεται με ψάρια από τα αμέτρητα ποτάμια και τις λίμνες με τις πέστροφες, τα γριβάδια, τις πέρκες και τους γουλιανούς, αλλά και τους θαλασσινούς μεζέδες τις Θεσσαλονίκης, για τους οποίους φροντίζει η Καβάλα, η Κατερίνη και η Χαλκιδική. Αρχές φθινοπώρου, οι δρόμοι των κηπευτικών, συναντούν και ενώνονται με τους δρόμους του κρασιού. Οι ατμοί του τσίπουρου ενώνονται με αυτούς της κατσαρόλας που μαζί με τον καβουρμά, τα λουκάνικα και το χοιρινό κρέας υπόσχονται ένα καλό χειμώνα. Τα Χριστούγεννα έρχονται με μνήμες από Μικρά Ασία που προκαλούν οι πίτες, τα φοινίκια, ο μπακλαβάς, το εκμέκ και άλλα εδέσματα των Αλησμόνητων Πατρίδων…

Ήπειρος

Ο κύκλος του ημερολογιακού χρόνου και οι αγροτικές εργασίες, που ήταν προσαρμοσμένες στις κλιματολογικές συνθήκες, προσδιόριζαν τη διατροφή των Ηπειρωτών. Οι διατροφικές συνήθειες των κατοίκων ήταν αποτέλεσμα αφενός της σχέσης τους με τη φύση και τα ζώα και αφετέρου με τη θρησκευτική τους συνείδηση. Η διατροφή τους ήταν αλληλένδετη με το χριστιανικό εορτολόγιο και το εθιμοτυπικό των θρησκευτικών γιορτών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Χαρακτηριστικά δείγματα της ηπειρώτικης κουζίνας είναι οι πολλών ειδών πίτες, τα γαλακτοκομικά, όπως τυρί κίτρινο και φέτα, γάλα, βούτυρο και γιαούρτι, τα ζωικά προϊόντα, όπως κοτόπουλο, αρνίσιο, μοσχαρίσιο, χοιρινό και κατσικίσιο κρέας, τα προϊόντα κυνηγιού, το τσίπουρο, το κρασί και φυσικά τα γλυκά, κυρίως ταψιού, με χρώματα και αρώματα Ανατολής…

Θεσσαλία

Η Θεσσαλία αποτελείται από έναν μωσαϊκό ανθρώπων και φυλών, που διατηρούν έως και σήμερα τις παραδόσεις ,τα έθιμά και τις τοπικές τους γεύσεις. Στα βουνά υπάρχουν Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι, Καραγκούνηδες στον κάμπο και οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών. Κάθε ομάδα διατηρεί την γαστρονομική της ταυτότητα και τη μεταφέρει από γενιά σε γενιά έως και σήμερα.

Ο απέραντος ο Θεσσαλικός κάμπος , ο σημαντικότερος σιτοβολώνας της Ελλάδας, συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό προϊόντων τα οποία ξεχωρίζουν για την νοστιμιά τους και την εξαιρετική τους ποιότητα. Τα λάχανα, τα λάπατα, τα μυρώνια, οι τσουκνίδες, τα βότανα, τα μανιτάρια, συμπληρώνουν το τραπέζι και υπερέχουν με την νοστιμιά τους δίνοντας πίτες γευστικές. Η κτηνοτροφία παραμένει μία από τις βασικές ασχολίες που παράγει υπέροχα γαλακτοκομικά προϊόντα.  Ζυμαρικά με μαεστρία φτιαγμένα από αγνά υλικά αλλά και παραδοσιακά εδέσματα με βάση το κρέας, όπως, γεμιστό κοτόπουλο ή κοκκινιστό συνοδευόμενο από χυλοπίτες , χοιρινό με πράσο, τηγανιά, αρνάκι αμπελουργού ή  στην γάστρα με πατάτες, πρόβειο κεμπάπ ή προβατίνα ψητή.  Μοσχάρι στάμνας και σούπα υπέροχη με μοσχαρίσιο κεφάλι. Στο πιάτο των Θεσσαλών και τα θηράματα .Αγριογούρουνο κοκκινιστό ή με κυδώνια, μήλα και μέλι. Ζαρκάδι κοκκινιστό, λαγός στιφάδο. Και για γλυκό,  χαλβάς Φαρσάλων, σιροπιαστό παντεσπάνι με αμυγδαλόψιχα, γιαουρτόπιτα, γαλατόπιτα και άλλα…

Ρούμελη

Ο λαϊκός πολιτισμός της Ρούμελης συνδέεται άμεσα με τα παραδοσιακά εδέσματα και έχει συμβάλει δημιουργικά τόσο στην αξιοποίηση των πρώτων υλών και της παραγωγής του τόπου όσο και στην ποικιλία των εδεσμάτων.

Η Ρούμελη ήταν και παραμένει γνωστή για τα ψητά κρέατα, που τα συνοδεύουν με μια μεγάλη ποικιλία από πίτες με βάση κυρίως τα χορταρικά αλλά και το τυρί, που όπως και τα υπόλοιπα γαλακτοκομικά προέρχονται από ζώα που μεγαλώνουν σε περιοχές όπου αφθονούν τα αρωματικά βότανα.

Οι παραθαλάσσιες περιοχές, οι λίμνες και η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου προσφέρουν πολλά θαλασσινά και εκλεκτούς μεζέδες. Οι ελαιώνες της Φωκίδας και της Βοιωτίας παράγουν λάδι άριστης ποιότητας, ενώ οι αμπελώνες προσφέρουν στους μερακλήδες παραγωγούς κρασιού και τσίπουρου τη δυνατότητα να παράγουν οίνους που πραγματικά ευφραίνουν την καρδιά και τον ουρανίσκο.

Το πιο σημαντικό στη Ρούμελη είναι ότι η γαστρονομία επιμένει στην αυθεντική απλότητα και η κουζίνα παραμένει πολιτισμός και όχι θέαμα…

Πελοπόννησος

Μακραίωνη είναι η ιστορία της γαστρονομίας στην Πελοπόννησο. Πολλές περιοχές και προϊόντα της περιοχής ήταν διάσημα σε όλο τον κόσμο από την αρχαιότητα, όπως οι αμπελώνες της Νεμέας, το λάδι της Μεσσηνίας, τα αρωματικά φυτά και τα βότανα της Αρκαδίας, τα κηπευτικά της Κορίνθου, αλλά και ο μέλανας ζωμός της Σπάρτης. Λόγω της μεγάλης έκτασης και της ποικιλομορφίας του εδάφους της, η Πελοπόννησος διαθέτει τεράστιο πλούτο προϊόντων και γεύσεων. Μεγάλη είναι η καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων αλλά και δημητριακών που δίνουν υψηλής ποιότητας ζυμαρικά. Αναπτυγμένη είναι και η κτηνοτροφία αλλά και η ιχθυοτροφία. Πολλά είναι τα προϊόντα που διακρίνονται για τη γεύση τους. Ανάμεσά τους, η τσακώνικη μελιτζάνα, τα αχλάδια της ποικιλίας Κρυστάλλι ή Βουτυράπιδο, τα εσπεριδοειδή, τα γλυκά κουταλιού, το ελαιόλαδο, οι ελιές Μεσσηνίας, τα κρασιά των περισσότερων περιοχών, το μπαλσάμικο ξίδι, το τσίπουρο, τα κάστανα, τα αμύγδαλα και τα καρύδια της ορεινή Κυνουρία, το παστό χοιρινό, η φορμαέλα Καλαβρύτων, οι πατάτες του Βαλτετσίνικου, το μέλι του Μαινάλου, το σύγκλινο, τα λουκάνικα και το παστό χοιρινό της Μάνης, τα τυροκομικά της Λακωνίας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας, το βατικιώτικο κρεμμύδι, το παστέλι και τα ξερά σύκα της Μεσσηνίας, τα πεπόνια του Άργους, οι φράουλες και τα καρπούζια της Ηλείας, είναι μερικά από τα τοπικά προϊόντα με ονομασίες προέλευσης που προσφέρει η πελοποννησιακή γη…

Κέρκυρα

Βενετσιάνικη κουζίνα με μεσογειακά χαρακτηριστικά. Οι ξένοι θεωρούσαν κλειδί για το πέρασμα των πλοίων στην Αδριατική το λιμάνι της Κέρκυρας. Οι Βενετσιάνοι ως κατακτητές ήταν φυσικό να επιβάλουν στο νησί την κουζίνα τους και να μυήσουν τους κατοίκους στο δικό τους τρόπο διατροφής. Οι Βενετοί γνώρισαν στους Κερκυραίους όλους τους γευστικούς θησαυρούς που υπήρχαν στην Ευρώπη μετά την ανακάλυψη της Αμερικής. Ζάχαρη, τζίντζερ, κανέλα, σαφράν, κύμινο, μοσχοκάρυδο και άλλα μπαχαρικά έφταναν στο λιμάνι από τη Βηρυτό, την Αλεξάνδρεια και την Κωνσταντινούπολη. Η αστική κερκυραϊκή κουζίνα ήταν καθαρά βενετσιάνικη. Χαρακτηριστικά φαγητά της Κέρκυρας είναι το σοφρίτο με βάση το μοσχάρι, η παστιτσάδα με κόκορα ή κοτόπουλο, το νούμπουλο από φιλέτο καπνιστού χοιρινού, το βουρδούνι που μοιάζει με λουκάνικο, το σαλάδο που είναι ντόπιο σαλάμι και το μπουρδέτο, είδος ψαρόσουπας. Άλλα τοπικά προϊόντα και λιχουδιές είναι το κουμ κουάτ, η τζιτζιμπίρα, το αναψυκτικό των Επτανήσων, η συκομαίδα, το μαντολάτο, οι μάντολες, η φογάτσα και η τζίντζολα…

Ρόδος

Αν και πολλοί πολιτισμοί με διαφορετικές παραδόσεις έχουν εισβάλει στη Ρόδο κατά τη μακρόχρονη ιστορία της, ελάχιστα έχουν επηρεάσει τη γαστρονομία της. Νησί με μεγάλες και εύφορες καλλιεργήσιμες εκτάσεις, η Ρόδος αξιοποίησε τα προϊόντα της γης της, με αποτέλεσμα τα λαχανικά και τα όσπρια να πρωταγωνιστούν στην παραδοσιακή κουζίνα της. Βλίτα και γλιστρίδες γιαχνί, γεμιστά, ντομάτες τηγανητές, φασολάκια μπαρμπούνια, πιταρούδια με ρεβίθια και κρεμμύδι, είναι μερικές από τις τοπικές ροδίτικες συνταγές. Επίσης το κόκκινο κρέας και το κοτόπουλο πρωταγωνιστούν στα παραδοσιακά εδέσματα, ενώ ψηλά στον κατάλογο είναι και τα χειροποίητα ζυμαρικά στα οποία η Ρόδος έχει παράδοση. Από το ροδίτικο τραπέζι δεν λείπουν τα ψάρια και τα λαχανικά αλλά και μια μεγάλη ποικιλία γλυκών, όπως τα μελεκούνια, τα μοσχοπούγγια, η ταχινόπιτα, ο καισοπελτές, τα αμυγδαλωτά, οι κουραμπιέδες κλπ. Το ροδίτικο τραπέζι συμπληρώνουν τα εξαιρετικά κρασιά του νησιού…

Κρήτη

Η κρητική διατροφή έχει τις ρίζες της βαθιά στην αρχαιότητα. Επιβίωσε κάτω από δύσκολες συνθήκες, όταν το νησί κατακτήθηκε από τους Άραβες, τους Ενετούς και τους Τούρκους. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, όταν οι Ρωμαίοι άλλαξαν τις διατροφικές συνήθειες όλης της Μεσογείου, η Κρήτη κράτησε τις γαστρονομικές της παραδόσεις. Σημαντική θέση στο κρητικό τραπέζι έχουν τα γαλακτοκομικά, κυρίως τα τυριά. Αγαπημένο τους έδεσμα είναι οι χοχλιοί. Το ψωμί τους συνήθως περιέχει δύο ειδών αλεύρι, σταρένιο και κρίθινο, ενώ τα παξιμάδια αποτελούν καθημερινή τους απόλαυση. Τα μπαχαρικά και τα αρωματικά βότανα συμμετέχουν στα φαγητά αλλά είναι διακριτικά στη γεύση. Οι Κρητικοί τρέφονται με τα προϊόντα που παράγει η γη τους. Κηπευτικά, χόρτα, λαχανικά, όσπρια και φρούτα. Συνοδεύουν το φαγητό με κρασί από τα αμπέλια τους και χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες από το ελιξίριο της καλής υγείας, το λάδι, το χρυσό καρπό της Κρήτης. Σήμερα η Κρήτη διαθέτει μια από τις αρχαιότερες και πιο εύγευστες κουζίνες στον κόσμο…