Εκεί που βρίσκεται σήμερα η «Τεχνόπολις», λειτουργούσε το εργοστάσιο φωταερίου σε μια περιοχή που ήταν κακόφημη και υποβαθμισμένη, ενώ πίσω από τις εγκαταστάσεις είχε δημιουργηθεί στα τέλη του 19ου αιώνα μια εργατική συνοικία που φιλοξενούσε τους εργάτες, η οποία αποκαλούταν «Γκαζοχώρι».
Ουσιαστικά επρόκειτο για παραπήγματα με άθλιες συνθήκες υγιεινής που ευνοούσαν την εξάπλωση μεταδοτικών ασθενειών, πέρα από τα δεινά που προκαλούσε η καύση του λιθάνθρακα από το εργοστάσιο. Στις αρχές του 20ού αιώνα επίσης, κάθε Κυριακή γινόταν το γαϊδουροπάζαρο στην οδό Ιάκχου, όπου μαζεύονταν πραματευτές από το Ρουφ και τον Βοτανικό όπου υπήρχαν πολλά σανοπωλεία και πεταλουργεία.
Το Γκάζι είναι συνοικία της Αθήνας, η οποία εντοπίζεται νοτιοδυτικά της διασταύρωσης της Ιεράς Οδού με την Οδό Πειραιώς. Οφείλει την ονομασία της στις γειτονικές εγκαταστάσεις του φωταερίου. Σε αυτό το σημείο, ιδρύθηκε το 1857, το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος.
Με βασιλικό διάταγμα του Όθωνα ιδρύθηκε το αθηναϊκό εργοστάσιο της Γαλλικής Εταιρείας Αεριόφωτος (κοινώς γκαζιού). Με το ίδιο διάταγμα παραχωρήθηκε στον Φραγκίσκο Φεράλδη το δικαίωμα εκμετάλλευσης του εργοστασίου για το φωτισμό της πόλης. Οι Γάλλοι επέλεξαν το χώρο και έφτιαξαν το έως τότε μεγαλύτερο εργοστάσιο γκαζιού στην Ευρώπη και ενδεχομένως σε όλο τον κόσμο. Στην περιοχή τότε δεν υπήρχαν σπίτια, μονάχα χωράφια, ενώ οι σιδηροδρομικές γραμμές ήταν αναγκαίες για τη μεταφορά του κάρβουνου στις αποθήκες. Το 1987-2003 ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες αναβάθμισης της περιοχής. Το 1989 πέφτει η αυλαία και το αέριο κλείνει μια για πάντα.
Έτσι, επί της δημαρχίας του Δ. Αβραμόπουλου το πρώην εργοστάσιο μετατρέπεται σε ένα χώρο, Τεχνόπολις, που φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αυτή ήταν και η απαρχή μιας σημαντικής αναβάθμισης της περιοχής.
