Από τα τέλη του 19^ου αιώνα και στις αρχές του 20^ου παρατηρείται κυρίως στη Σμύρνη μια συνεχής τάση αντικατάστασης του παλιού «τουρκόσπιτου» με την ανέγερση κτιρίων υψηλής αρχιτεκτονικής. Η νέα αρχιτεκτονική άποψη άρχισε γρήγορα να επιβάλλεται στις ελληνικές κατοικίες. Το τετράγωνο των Ελλήνων της Σμύρνης, βρισκόταν πίσω και προς το νοτιοανατολικό μέρος της συνοικίας των Φράγκων.

Η περιοχή των Ελλήνων και των Αρμενίων βρισκόταν στη βόρεια πλευρά της αρχαίας πόλης της Σμύρνης. Τα σπίτια ήταν σε μεγάλο βαθμό μοντέρνα, διώροφα, με οροφές που σκεπάζονταν με αβαθή κεραμίδια και με πέτρινες προσόψεις. Πολλά έχουν μαρμάρινες σκάλες που οδηγούν σε ένα γυάλινο αίθριο. Η αρχιτεκτονική των σπιτιών παρουσίαζε ένα κράμα ευρωπαϊκής εκλεκτιστικής αρχιτεκτονικής και παράδοσης της Ανατολής έτσι όπως είχε καθιερωθεί ανά τους αιώνες.

Τα σπίτια είχαν κήπους και συνήθως ήταν χτισμένα στη μέση του κήπου. Είχαν μια πλατιά είσοδο με μωσαϊκό ή μάρμαρο κάτω και στα πλάγια. Δεξιά και αριστερά υπήρχαν γλάστρες με λουλούδια και κάκτους.

Στο ισόγειο βρίσκονταν η σάλα και η τραπεζαρία που άνοιγε μόνο για τους ξένους

Η κρεβατοκάμαρα ήταν στο δεύτερο όροφο και εκεί υπήρχαν τα γνωστά , τα περίφημα σμυρναίικα μπαλκόνια που ήταν κομψοτεχνήματα ξυλογλυπτικής.

Τα σπίτια των ευπόρων ήταν διακοσμημένα με γούστο και πολυτέλεια. Θαυμαστά χαλιά, έργα ανατολίτικης τέχνης, κεντήματα, κεραμικά, λεπτοδουλεμένα ασημικά και παλιές πορσελάνες…